Ik wou dat ik samen was, zo niet alles in 1 en opdeelbaar vooral. Dat mijn hoofd en lijf als het me uitkomt te scheiden waren. Hoofd vol met lieve kleine allerliefste oma die al een paar jaar met haar hoofd al ver weg is gereisd en nu het nog grotere loslaten is begonnen. Afwachten tot dat telefoontje komt. Mijn lijf is in verzet tegen de herfst (qua seizoen en hormonale lijf) en de winterkou die mijn spieren nu al bevriest en mijzelf nog meer in mijn cocon doet keren. Vast in mezelf, in lijf en hoofd vol met vrijheid die ik aanbid. Is die vastheid in mijn lijf en hoofd wat er alleen maar is? Of is daar dan eigenlijk de vrijheid ook allang zonder dat ik hem zie of zag?
Vrijheid zit in alles, hoofd, lijf en hart. Eens kijken waar ik het heb verstopt.
Ps: Ken je het nummer Vrij van Blof? Deze lekker hard meezingen helpt me om mijn vrijheid weer te vinden en voelen.
Schilderij van zwaluwen vond ik online, weet niet wie hem maakte. Ben wel nieuwsgierig!
