Vandaag ging ik samen met mijn zoon naar de sauna. We lazen een boek, aten en dronken lekkere dingen, ik was een super goede glijbaan met goede hobbel (lees billen) hij bubbelde en ik deed mee, ik deed rondjes sauna en hij deed mee. Al met super dagje aandacht voor elkaar. Dat was even heel erg nodig na een heftige week waarin hij heel onrustig was en boos. Hij maakte zelf een sticker-beloningskaart voor als hij het goed deed waar hij vervolgens elke avond ruzie overmaakte. Gedoe, ik wist niet waarom er een kaart was en hij wilde van mij horen dat er een sticker mocht op een kaart die hij zelf had bedacht, kortom chaos.
Uiteindelijk na wat uithoor en speurwerk kwamen we er na een week uit wat de onrust veroorzaakte. Er waren plekken in de klas veranderd waardoor zijn rustig vriendje naast hem weg was en een kwebbel dame naast hem zat, veel te onrustig voor hem. En die beloningskaart…. die was door hem gemaakt om te zien wat hij wel goed deed omdat hij dacht dat hij alles fout deed. *krak deed mijn moeder hart* Een mega huilbui van hem haalde wat spanning weg en de lucht klaarde weer een beetje op. Onrust bij hem veroorzaakt al snel geïrriteerdheid bij mij, we zijn zo gekoppeld dat het cirkeltje kan blijven draaien tot iemand op de rem trapt. Hij liet me zien dat ik mopperde en dat hij het fijn vind als ik benoem wat er goed gaat. Mooi hoe we van elkaar leren.
Deze dag sauna gaf iets rust, echt even aandacht voor elkaar doet hem en mij goed. Ik hoop dat we de echte rust die er was voor deze week ook weer terug vinden. Stapje voor stapje, dag voor dag bouwen hem weer op. Net roept hij vanuit zijn bed: “Mama let je op dat je niet teveel tegelijk doet? Met aandacht!” “Ja en nou jij met aandacht slapen lekker ding” riep ik hem toe. Mooie lach om zijn mond, we komen er wel. Pluk de dag!
